سونامی کرونا؛ دست ها بالا است! - بازی های اندروید

به گزارش خبرنگاران، این در حالی است که روزهای سیاه کرونایی مدتی هست آغاز شده است. به گفته ایرج حریرچی معاون وزیر بهداشت و درمان تعداد قربانیان کرونا را باید دو و نیم برابر دانست با این حساب کرونا هر روز بیش از 400 نفر در ایران قربانی می گیرد، ولی همچنان محدودیت ها چندان جدی گرفته نمی شود و تازه صحبت از تعطیلی سه هفته ای تهران آن هم در حد یک پیشنهاد است.

فرایند صعودی شیوع بیماری و رویه در پیش گرفته ستاد ملی مقابله با کرونا موجب شد تا در تبادل نظریی با مزدک دانشور از او بپرسیم اشکال کار ستاد ملی مقابله با کرونا چیست و این ستاد در این شرایط چه باید بکند؟

مزدک دانشور پزشک، انسان شناس و عضو انجمن جامعه شناسی ایران در تبادل نظر با خبرنگاران در این باره گفت: برای شناسایی ایرادات کار ستاد ملی مقابله با کرونا باید مقداری به عقب برگردیم وانگاره های دولت آقای روحانی را آنالیز کنیم. انگاره ها و پیش فرض های دولت آقای روحانی انگاره های نئولیبرالی است. یعنی به کمترین میزان دخالت دولت در اقتصاد و اجتماع باور دارد. یعنی اجازه دادن به بازار آزاد و دست نامرئی بازار تا امور را تنظیم کند. چنین ذهنیتی در دولت به دوران کرونا و ستاد ملی مقابله با کرونا نیز تعمیم داده شده است. فرض اولیه و اساسی آن ها بر این است با مجموعه مقررات معمولی و بیان آن ها دست نامرئی جامعه کار خود را می نماید و جریان پیش می رود. چنین شرایطی در یک دولت حداقلی در دوران بیماری های همه گیری با چنین وسعت که شبیه آن تنها 100 سال قبل در دوران شیوع آنفلونزای اسپانیایی بوده و تا حالا دولت ها با آن مواجهه ای نداشتند، شکست خورده است. دولت باید مداخله گر، ترقی خواه و سازنده باشد که این دولت، مطلقا چنین دولتی نبوده است.

وی اضافه نمود: همه افکار این ها این است بازار آزاد را به حال خود رها کنیم و بازار آزاد همه امور اجتماعی و مالی زندگی مردم را بچرخاند. دولت هم برای این است که مقرراتی تصویب کند و یا به قول نوزیک در نقش پلیس شب ایفای نقش کند. چنین انگاره ای با مقتضیات کرونا مطلقا همخوانی ندارد.

این عضو انجمن جامعه شناسی ایران مطرح نمود: نکته دوم این است که شخص آقای رئیس جمهور تلقی درستی از بیماری همه گیر تنفسی ندارد. اسفند ماه سال گذشته بود که گفت این که می خواهند مملکت را تعطیل نمایند توطئه دشمن است. از شنبه بروید سر کار. هر کسی هم بیمار شد به بیمارستان برسانید! وقتی رئیس جمهور تلقی درستی از بیماری، بیماری همه گیر، بیماری همه گیر تنفسی و بیماری همه گیر تنفسی حاد با مرگ ومیر بالا نداشته باشد به طور دائم مقررات گذاری و پیگیری این امر را به تعویق می اندازد یا ناتوان است، چون نمی داند قضیه چیست یا متوجه نیست مسایل تا چه میزان حاد است.

دانشور ادامه داد: سومین نکته مشکلاتی است که دولت ما از نظر ایدئولوژیکی دارد. مثلا وقتی قرار است مراسم عزاداری محرم برگزار نشود وقتی قرار است راه پیمایی ها یا مناسکی انجام نشود از مقررات گذاری بر آن ناتوان است. وزیر بهداشت پس از دوران محرم گفت افتخار می کنیم دوران محرم را بدون تلفات برگزار کردیم. حال آنکه الان داریم تلفاتش را می دهیم. مرگ ومیر بیماری کرونا چهار الی شش هفته پس از حوادث خود را نشان می دهد یعنی مرگ و میری که الان داریم به خاطر 15 شهریور به بعد است. به عبارتی از 15 شهریور به بعد هر کاری کردند این تلفات را در پی داشته است. دولت نظرش این بود کنکور را برگزار کند، محرم را برگزار کند همه هم با رعایت پروتکل ها. اما این تلفات بیانگر این است که پروتکل ها رعایت نشده است. اصلا بخشی از مناسک انسانی پروتکل پذیر نیست. مثلا فرد دوست دارد در صفوف به هم فشرده تظاهرات کند نمی تواند با فاصله دو متر از همدیگر بدون شعار و فریاد تظاهرات کند. مگر ممکن است؟ در خصوص کنکور و مناسک مذهبی هم همینطور است. این در حالی بود که برای برگزار نکردن مراسم محرم این ها کارت سبز را از مراجع بالاتر داشتند و می توانستند پشت این قضیه بایستند، ولی نایستادند.

وی اظهار کرد: نکته بعدی دولت سرمایه داری و اقتصاد از هم پاشیده است. درست است که که تحریم ها فاجعه بار و ظالمانه است و دست و پای دولت را بسته است، اما دولت کوبا راببینید 50 سال تحریم بود، ولی بهترین طول عمر افراد و کم ترین مرگ ومیر بچه ها ومادران را در آمریکای لاتین دارد. میانگین عمر افراد در کوبا از آمریکا بالاتر است. در کوبا 79 سال و در آمریکا 78 سال است. آمریکا با آن همه منابع از نظام سلامت کوبا باخته است. چرا؟ چون کوبا نظام طب ملی دارد که مبتنی بر پزشک خانواده، غربالگری و ارجاع وسامانه های به هم وصل شده آنلاین است. این نظام طب ملی و هماهنگ کوبا را در برابر تحریم ها ایمن نموده است. ما می بینیم که از مرگ ومیر کرونا در کوبا خبری نمی آید. از آمریکا، برزیل و هند خبر هست، ولی از کوبا نیست. در صورتی که اگر قرار بود آب و هوای آمریکای لاتین کاری کند برای برزیل و آرژانتین می کرد. در حقیقت نظام سلامت کوبا، سلامت مردمش را حفظ نموده است. اما نظام سلامت نئولیبرال مالی ما و این نظام کالایی و تجاری شده سلامت، توانایی در مقابل تحریم ها ندارد.

او اضافه نمود: در مقابل در ایران وقتی تحریم ها را می گذارند و ارز دو نرخی می شود، پس از مدتی سودجویان، قاچاقچیان و مافیا مثل قارچ رشد می نمایند و بعد چند کامیون دارو در عراق سر درمی آورد. انسولین، دارو های قلب و سرطان پیدا نمی شود. انواع دارو های کرونا در بازار سیاه با قیمت های میلیونی پیدا می شود. نظام سرمایه داری و ساختار فشل سلامت در جامعه ایران باعث شده تا بیشترین ضرر به مردم زده شود. به عنوان مثال اگر می خواهیم واکسن آنفلونزا را توزیع کنیم، به داروخانه می دهیم اول خودمان برمی داریم بعد دوستان و بعد هم آن هایی که پیش خرید کردند سپس اگر رسید به دیگران. در حالی که نظام سلامت کوبا هر روز اطلاعیه می دهد یک رده سنی بیایند واکسن بزنند. سال هاست درکوبا هپاتیت ب وجود ندارد آن هم به خاطر واکسیناسیون دقیق و منظم هپاتیت ب. یا ویروس پاپیلومای جنسی را در نظر بگیرید که واکسن آن هم وجود دارد، ولی هزاران نفر به آن مبتلا هستند. حال فرض کنید که واکس کرونا را هم به ایران بدهند. 60 میلیون هم وارد شود دوباره صف و کمیابی و گرانی و پارتی بازی و بازار آزاد و بازار سیاه. این نظام سلامت بازار محور و تجاری باعث شده تا در توزیع دارو و منابع ناتوان باشیم.

این انسان شناس ادامه داد: نکته بعدی به ناتوانی خود وازرت بهداشت و مجموعه دولت درتامین منابع انسانی بر می شود. این همه پرستار بیکار داریم چرا استخدام نشدند؟ اگر شدند 89 روزه استخدام شدند و بعد عذرشان را خواستند. چرا وقتی کادر درمان ما در حال فرسودگی است پرستار استخدام نمی کنیم؟ چرا مجلس قانونی برای استخدام پرستاران تصویب نمی نماید؟ شما نمی توانی به سرباز بگویی برو جانت را بده، ولی استخدامت 89 روزه است. ما بیشترین چیزی که دراین شرایط نیاز داریم نیروی انسانی پرستار است. کرونا بیماری درمان پذیری نیست بلکه مراقبت پذیر است. یعنی پزشکان کار خاصی برای بیماران نمی توانند بنمایند این پرستاران هستند که در صف اول مراقبت از بیماران قرار دارند.

او اضافه نمود: علاوه بر اینها، ما بیماری را در جامعه می گیریم و برای درمان به بیمارستان می رویم. پس باید جامعه را تقویت کنیم. برای این کار نیاز به تست داریم. نیاز به تست های غربالگری داریم. در کره جنوبی، فرانسه و هلند و کشور های دیگر تعداد زیادی ایستگاه زدند و از افراد به رایگان تست می گیرند، چون اگر به صورت رندوم از افراد تست بگیریم و وقتی مثبت شد از آن ها شماره بگیریم، پیگیرشان باشیم، آن ها را قرنطینه کنیم تا سر کار نفرایند. به خانه شان رسیدگی کنیم. غذا برای آن ها بفرستیم. تا دو هفته درخانه بمانند انتقال پذیری شان محدود می شود و سپس می توانند به جامعه برگردند. کسانی که علایم مختصری دارند یا بدون علامت هستند را باید در سطح جامعه شناسایی کنیم این ها ناقلان فعال هستند نه کسی که علایمش را نشان می دهد. آن را که همه می بییند و مراقبت می نمایند. پس باید با شبکه به هم پیوسته و متمرکز از تست گیری مبتلایان شناسایی شوند و مورد حمایت قرار بگیرند. برای دوهفته به آن ها پول و غذا داد تا با رضایت در قرنطینه بمانند.

وی در ادامه گفت: مسئله دیگر این است که چرا ستاد کرونا وقتی قرار است قرنطینه اعلام کند نمی نماید؟ چون نمی خواهند مردم را تامین نمایند. چون نمی خواهند به مردم پولی بدهند. نمی خواهند ضرر مردم را جبران نمایند. نمی خواهند قدمی برای مردم بردارند. برای همین قرنطینه اعلام نمی نمایند. چون اعلام قرنطینه نیاز به حمایت دارد. نمی شود بگویید بنشین در خانه هیچ نخور و هیچ جا هم نرو از پول هم خبری نیست. همینی که هست. با باتوم هم می زنیم و با دوربین هم شناسایی می کنیم. آقای رئیس جمهور هم چند وقتی است مدام می گوید با دوربین شناسایی می کنیم. کد ملی بر می داریم از یارانه تان جریمه کم می کنیم. چرا درعوض این ها از مردم حمایت نمی نمایند؟ اگر حمایت نمایند مردم در خانه می مانند، ولی نمی نمایند بعد می گویند مردم کم شعور هستند. مردم مقصر هستند. مردم بیرون می آیند. مردم چه کار نمایند؟ چطوری نان بخورند؟ دو راهی نان وجان است. یا بنشین خانه یا برو کرونا بگیر که تازه دولت هم تحقیرت کند که ببین تقصیر تو بود. خب دولت او را تامین کند تا در خانه بماند. بعد اگر نماند برایش تنبیه بگذارد و مجازات کند.

این پزشک تشریح کرد: دولت ماسک را اجباری کرد. قرار است ماسک 1300 تومان باشد، ولی ماسک خوب زیر 2000 تومان گیر نمی آید. برای هر فرد روزی سه تا ماسک نیاز است. به عبارتی ماهی 180 هزار تومان پول ماسک با مواد ضدعفونی نزدیک به 300 هزارتومان به هزینه خانوار اضافه شده است. 300 هزارتومان به هزینه یک خانواده یک نفر یا دونفره، حالا پنج یا شش نفره جای خود دارد. خب، با این خرجی که به دوش مردم گذاشتید چه می کنید؟ چرا فقط باتوم، تنبیه و مجازات را می بینند؟ چرا حمایت و پشتیبانی کردن یارانه را نمی بیینند. در همین ترکیه کشور همسایه ما همه ایستگاه های قطار دستگاه ضدعفونی هست و با کمترین میزان خودپرداز های ماسک وجود دارد دکمه را می زنی ماسک استریل بیرون می دهد. همه چیز در دسترس است. مردم هم باید رعایت نمایند.

دانشور با اشاره به پیشنهاد تعطیلی سه هفته ای تهران گفت: این تعطیلی می تواند بر مهار این بیماری به صورت مقطعی موثر باشد و فشار را بر بیمارستان ها در یک ماه بعد کم کند. اما در شرایط فعلی ترکیبی از روش ها مهم و موثر است. یعنی تست گیری، تعطیلی، پروتکل ها، ماسک، فاصله گیری اجتماعی، حمایت از بیماران و قرنطینه موردی یا جمعی. این ها باید با هم باشد. بدون هم اصلا جواب نخواهد داد. مگر خرداد به یک ثباتی نرسیدیم، اما از تیرماه شرایط طوری شده که هنوز موج دوم فرو ننشسته بود که موج سوم بلند شد موج بعد از موج، پیک بعد از پیک در راه است. اگر این روش ها با هم استفاده نشوند و از هم پشتیبانی ننمایند ما به صورت مداوم و پشت سر هم موج خواهیم داشت. به نظر می رسد دولت ناتوان از مهار این بیماری است. حتی دیگر نمی تواند آمار ها را مدیریت کند. کما اینکه دکتر حریرچی گفتند آمار فوتی ها دو نیم برابر است. نمی خواهم بدبین باشم، ولی شما ببینید مگر توانستیم آلودگی هوا را بعد از 30 سال درست کنیم... خود بخوان حدیث مفصل از این مجمل.