کارشناس دوومیدانی: توان ما همین چهار سهمیه است، اشتباهی سرمایه گذاری نموده ایم

به گزارش بازی های اندروید، هادی سپهرزاد می گوید نمی توان از اکنون شرایط نمایندگان دوومیدانی ایران در المپیک را ارزیابی کرد.

کارشناس دوومیدانی: توان ما همین چهار سهمیه است، اشتباهی سرمایه گذاری نموده ایم

به گزارش خبرنگاران، دومیدانی ایران در المپیک توکیو چهار نماینده دارد؛ احسان حدادی در پرتاب دیسک، حسن تفتیان در دوی 100 متر، فرزانه فصیحی در دوی 100 متر و مهدی پیرجهان در دوی 400متر بامانع ورزشکارانی هستند که از سه طریق کسب ورودی، اعطای سهمیه یونیورسالیتی و رنکینگ راهی توکیو شده اند.

هادی سپهرزاد، مربی و کارشناس دوومیدانی در گفت وگو با خبرنگاران در خصوص نمایندگان دوومیدانی ایران در المپیک اعلام کرد: این چهار سهمیه نشان دهنده توان فعلی دوومیدانی ما است. قطعا کسانی که ورودی مستقیم به دست آورده اند، عدد باارزشی ثبت نموده اند اما تا المپیک باید صبر کنیم که ببینیم آیا شرایط شان بعد از کسب سهمیه خوب بوده یا نه. بعضی از آنها در این مدت مسابقه داده اند و از رکوردهایشان معین است که افت نموده اند. فدراسیون باید بگوید برای این نفرات چه تدابیری دیده تا آماده بازی های توکیو شوند.

این کارشناس دوومیدانی با بیان اینکه با توجه به شرایطی که داریم نتیجه خاصی را برای دوومیدانی کاران ایران در المپیک متصور نمی گردد، ادامه داد: آقای تفتیان دومین المپیک خود را تجربه می نماید و سال های قبل تصور می کرد فینالیست این بازی ها می گردد. فدراسیون هم از گذشته تا الان تمام شرایط را برایش مهیا نموده و قطعا برای دستیابی به این مهم به اردوهای فرانسه و مسابقات بین المللی اعزام شده است. فکر می کنم با توجه به رکوردهایی که سال جاری ثبت نموده حضور در نیمه نهایی نتیجه خوبی باشد. آقای حدادی هم با توجه به مصدومیتی که سراغش آمده شاید اگر در لیگ عدد خوبی پرتاب نکند، به المپیک نرود. آنگونه که شنیده ام بعد از محک در لیگ تصمیم جدی خود را برای حضور در توکیو می گیرد.

او در خصوص دو نماینده دیگر دوومیدانی در المپیک گفت: خانم فصیحی سهمیه اهدایی گرفته و به هر حال حضور یک زن ایرانی در المپیک خوب است. تصور نتیجه خاصی برای او ندارم اما قطعا اگر از گروه سهمیه های اهدایی بالا بیاید و با ورزشکارانی که حد نصاب را کسب نموده اند، رقابت کند برای ورزش زنان ما خوب است. آقای پیرجهان هم ورزشکار جوانی است و فکر می کنم با صعود از مرحله اول هم کار بزرگی می نماید.

سپهرزاد در خصوص اینکه قبل از مصدومیت حدادی، فدراسیون امیدوار به مدال آوری این ورزشکار در توکیو بود، گفت: همه دوست داریم آقای حدادی مدال بگیرد اما دوست داشتن با توانستن خیلی فرق دارد. البته فکر می کنم تنها درخت بارور دوومیدانی در سال های اخیر آقای حدادی بوده است، یعنی ورزشکار دیگری در ایران نداریم که پتانسیل کسب مدال در توکیو را داشته باشد. البته فدراسیون تمام کوشش خود را کرد تا چند نفر دیگر ورودی بگیرند اما بعضی ورزشکاران ما حتی توان حضور در المپیک را ندارند. بیشتر به حرف است چون در عمل توانی وجود ندارد.

او اضافه نمود: اگر پتانسیلی هم از الان داشته باشیم، فدراسیون برای اینکه بخواهد کسی نزدیک به حدادی داشته باشد، باید 6،5 سال سرمایه گذاری 12 ماهه و 24 ساعته انجام بدهد. ما ورزشکاران مجازی می سازیم و می گوییم فلانی می تواند قهرمان بازی های آسیایی یا المپیک گردد، در صورتی که روی کاغذ توانی وجود ندارد.

سپهرزاد معتقد است فدراسیون در سال های اخیر علاوه بر حدادی روی نفرات دیگری هم سرمایه گذاری نموده و اعلام کرد: فقط آقای حدادی اردوی خارجی رفته و مربی خارجی داشته؟ پس برای نفرات دیگری هم هزینه شده و اگر همان سرمایه گذاری ها روی ورزشکاران درستی انجام می شد، الان فرد دیگری نزدیک به حدادی داشتیم. در چند سالی که مربیگری نموده ام به چشم دیده ام که سرمایه گذاری و خرج می گردد اما اشتباه؛ با مربی به دردنخور قرارداد می بندیم، اردوهایی که برای دوومیدانی نتیجه ای نداشته تدارک می بینیم و هرچند مدال هایی به دست آورده ایم اما قطعا این مدال ها با رکوردهای خوب کسب نشده اند.

او اضافه نمود: ما ورزشکاران باپتانسیلی داریم اما ته تهش به چهار مسابقه بی کیفیت اعزام شده اند. بحث من استفاده از ابزار است نه هزینه کردن. می توان با هزینه کم مربی، اردو و نظارت خوبی داشت. تمام اردوهایی که بیرون کشور برگزار می کنیم بدون ناظر است و معلوم نیست ورزشکار آنجا چکار می نماید. مربیان داخلی که نتیجه گرفته اند با تماشا چنین مسائلی دلسرد می شوند.

سپهرزاد در پاسخ به اینکه آیا مربیان داخلی پتانسیل این را دارند که در صورت توجه و اختصاص امکانات، ورزشکاران را برای مدال آوری در میادینی مثل المپیک آماده نمایند؟ گفت: مربی داخلی دوست دارد ورزشکارش مدال المپیک بگیرد اما برای اینکه از نظر دانش عملی آمادگی پیدا کند، به کلاس های دانش افزایی نیاز دارد. سالیان سال است که ورزشکاران می فرایند با مربی خارجی کار می نمایند و برمی گردند. شاید اگر من چیزی یاد گرفته ام به این علت بوده که فرصت داشته ام به اسم ورزشکار حرفه ای با مربیان زیادی کار کنم و اگر قرار بود ایران بمانم، در حدی یاد نمی گرفتم که مربیگری کنم. بنابراین نیاز داریم مدرس و مربیان طراز اول جهان به ایران بیایند و کارگاه های یک تا دو هفته ای بگذارند تا مربیان ما به روز شوند و دیدشان نسبت به دوومیدانی باز گردد. علاوه بر این از نظر سخت افزاری هم نیاز به امکاناتی داریم که ورزشکار را تمرین بدهیم. این موارد همه یک پکیج است که با داشتن آن می توان یک ورزشکار با استعداد را به سمت مدال سوق داد، در غیر این صورت اتفاقی نمی افتد.

منبع: خبرگزاری ایسنا
انتشار: 26 تیر 1400 بروزرسانی: 26 تیر 1400 گردآورنده: droidgamers.ir شناسه مطلب: 1228

به "کارشناس دوومیدانی: توان ما همین چهار سهمیه است، اشتباهی سرمایه گذاری نموده ایم" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "کارشناس دوومیدانی: توان ما همین چهار سهمیه است، اشتباهی سرمایه گذاری نموده ایم"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید