میزان گیری فشار مایع مغزی نخاعی با روشی نو
به گزارش بازی های اندروید، محققان دانشگاه استرالیای غربی، روشی را برای میزان گیری فشار مایع مغزی-نخاعی در انسان ایجاد نموده اند که این امر ممکن است آسیب وارد شده به بینایی فضانوردان در پروازهای فضایی طولانی مدت را کاهش دهد.
به گزارش ایسنا و به نقل از تی ان، در این مطالعه یک گروه از محققان موسسه Lions Eye Institute و مرکز فضایی بین المللی در دانشگاه استرالیای غربی تکنیکی هوشمندانه برای میزان گیری فشار مایع مغزی نخاعی ایجاد نموده اند.
مایع مغزی-نخاعی(Cerebro Spinal Fluid) که در اصطلاح پزشکی سی.اس.اف نام دارد مایعی شفاف و بدون رنگ موجود در مغز و نخاع است. این مایع دارای وزن مخصوص برابر 1.007 می باشد و در شبکه مشیمیه ای بطن های(ونتریکول های) مغزی فراوری می گردد. این مایع، به عنوان یک بالشتک یا بافر برای مغز عمل می نماید و ارائه حفاظتی اولیه و مکانیکی و نیز ایمونولوژیک برای مغز در داخل جمجمه را فراهم کرده و نیز نقشی حیاتی در سیستم خودتنظیم مغز در جریان خون مغزی را ایفا می نماید.
دانائیل اوبرشکوف(Danail Obreschkow) استادیار مرکز بین المللی تحقیقات نجوم رادیویی و مدیر مرکز فضایی بین المللی در دانشگاه استرالیای غربی و یکی از نویسندگان این مقاله گفت که نتایج این مطالعه ممکن است برای غلبه بر نوعی کوری که اغلب در فضانوردان در پروازهای فضایی طولانی مدت ایجاد می گردد، حیاتی باشد.
پروفسور اوبرشکوف گفت: سندرم عصبی چشمی مرتبط با فضا، یکی از جدی ترین خطرات برای فضانوردان در پروازهای طولانی مدت است و ناسا آن را به عنوان یک چالش مهم در مأموریت های سرنشین دار آینده به مریخ شناسایی کرده است.
پروفسور بیل مورگان(Bill Morgan) مدیر موسسه موسسه Lions Eye Institute و نویسنده اصلی مطالعه گفت: بدن انسان با فشار دادن خون به سمت بالا و سر برای مقابله با اثرات گرانش استفاده می نماید. در شرایط ریزگرانش، این امر می تواند به افزایش فشار میانه در مایع مغزی نخاعی منجر گردد که این کار تأثیر نامطلوبی بر شبکیه می گذارد و بینایی و سایر عملکردهای اندام های مهم را تخریب می نماید. تا همین اواخر، این فشار تنها به وسیله روش های تهاجمی مانند سوراخ کمری یا سوراخ جمجمه قابل تشخیص بود و اینها نیز تکنیک هایی بودند که دردناک و پرخطر بوده و نمی توان آن ها را به خوبی در شرایط ریزگرانش انجام داد.
این گروه از محققان اکنون یک روش ایمن و غیر تهاجمی برای میزان گیری تغییرات فشار مایع مغزی نخاعی ایجاد نموده است.
پروفسور مورگان گفت: تمام رگ های خونی نبض های ریز ناشی از ضربان قلب را تجربه می نمایند. قدرت ضربان در وریدهای ریز شبکیه در اصل باید به فشار مایع مغزی نخاعی بستگی داشته باشد. در این مطالعه، از یک دوربین چشمی ویژه برای میزان گیری تغییرات ریز ضربان استفاده شد و در همان حال افراد در موقعیت های مختلف روی میز آزمایش قرار می گرفتند.
پروفسور اوبرشکوف گفت: آزمایش ها بر روی میز آزمایش که همچون تقلید از اثرات گرانش متغیر بر فشار مایع مغزی نخاعی بود تنها راه برای تغییر کنترل پذیر نیروی گرانش بر بدن انسان است و این کار به ما اجازه می دهد فشار مایع مغزی نخاعی را با افزایش های کوچک تغییر دهیم. بعلاوه ما را وادار به توسعه سیستم هایی کرد که می توانند در هر موقعیت و وضعیتی مورد استفاده قرار گیرند.
این یافته ها مبنایی برای استفاده از یک دستگاه غیرتهاجمی قابل حمل دستی در شرایط ریزگرانشی فراهم می نماید که می تواند فشار داخل جمجمه ای را در فضا کنترل کند که این کار در نهایت سلامت فضانوردان را در پروازهای طولانی مدت بهبود می بخشد.
یافته های این مطالعه در مجله Nature in npj Microgravity منتشر شده است.
منبع: فرارو