تور اروپا: سرنوشت متفاوت دو ایرانی در اروپا
به گزارش بازی های اندروید، مهدی طارمی و علیرضا بیرانوند، از لژیونرهای فوتبال ایران هستند که با وجود اشتراکات زیاد، مسیرهای متفاوتی را در پیش گرفته اند؛ این دو که کم و بیش در زمره محبوب ترین بازیکنان پرسپولیس، پیروز ترین بازیکنان تیم ملی و لژیونرهای سرشناس فوتبال ایران هستند، اکنون حال و روز متفاوتی دارند؛ یکی رو به افول رفته و دیگری چنان درخشیده که تیم کنونی اش با وجود بزرگی، برایش کوچک به نظر می آید. مقایسه علیرضا بیرانوند و مهدی طارمی از این جهت مورد توجه است که اوج فوتبال هر دو در پرسپولیس بوده و با وجود پست های مختلف، هرکدام در زمره برترین ها در تیم ملی بوده اند، ولی چه شده که علیرضا بیرانوند در سراشیبی است و مهدی طارمی در راه رسیدن به قله؟
با ما سفر کنید و با تور اروپا از قاره سبز اروپا دیدن کنید و با دریافت خدمات ویزای شینگن از گردش به دور اروپا لذت ببرید.
به گزارش شرق، علیرضا بیرانوند یکی از بهترین دروازه بان های کنونی ایران است. او مصداق شاخص سختکوشی است. زندگی بیرانوند آن قدر سناریوهای مختلف دارد که ساختن تنها یک فیلم از آن، نمی تواند بیانگر تمامی واقعیات باشد. با وجود این، زندگی حرفه ای او قطعا به قبل و بعد از حضورش در پرسپولیس خلاصه می گردد. بیرو در پرسپولیس شناخته شده تر شد، در آسیا درخشید و تبدیل به دروازه بان شماره یک تیم ملی شد. از بیرانوندی که در ترکیب پرسپولیس بازی می کرد به عنوان یکی از دو دروازه بان برتر وقت آسیا نام برده می گردد. علیرضا برای داشتن زندگی حرفه ای بهتر تصمیم گرفت مثل بسیاری دیگر، راهی فوتبال اروپا گردد تا شگفتی های زندگی اش را کامل کند. او برای آغاز دوران نو، آنتورپ در لیگ بلژیک را برگزید. با وجود هشدارهایی که به او برای این انتخاب داده شده بود، علیرضا می گفت فقط شش ماه در این تیم می ماند و بعد به یکی از تیم های مطرح اروپایی می رود. روحیه بیرانوند ستودنی بود، ولی فکرش را هم نمی کرد شش ماه روی نیمکت بنشیند تا تازه فرصت بازی کردن به دست بیاورد. حضور در بلژیک همان طور که انتظارش می رفت برای بیرانوند خوب نبود. او در این لیگ 10 بار بازی کرد، 11 بار گل خورد و چهار نوبت هم پیروز به ثبت کلین شیت شد. نیمکت نشینی و سکونشینی های متوالی باعث شد این دروازه بان تصمیم به جدایی بگیرد.
شاید انتخاب تیم نو ولو به عنوان بازیکن قرضی، دومین اشتباه بیرانوند در اروپا بود. او به وسیله آنتورپ به تیمی ضعیف تر در فوتبال اروپا و این بار در لیگ پرتغال یعنی بواویشتا رفت؛ به این امید که احیا گردد. بیرو این بار از همان هفته های نخست به تمرین رسید؛ بیمار نبود، مصدومیت نداشت و مشکل ویزا هم تهدیدش نمی کرد. انتظار می رفت در این تیم ضعیف پرتغالی که دروازه بان اصلی اش 40 ساله بود، بیرانوند خیلی سریع تبدیل به ستاره گردد، ولی او حتی در همین تیم هم هفت هفته نیمکت نشین شد تا اینکه بالاخره از هفته هفتم تا چهاردهم و قبل از آنکه مصدوم گردد، فرصت بازی برای بواویشتا را به دست آورد. آمارش در این مدت هم چندان درخشان نیست. هشت بازی، 675 دقیقه حضور، 15 گل خورده و تنها دو کلین شیت. از این دو کلین شیت هم فقط یکی مربوط به 90 دقیقه حضور کاملش در زمین مسابقه است.
بدتر آنکه از همان 45 دقیقه بازی در هفته چهاردهم لیگ پرتغال تا همین حالا که بیست و پنج هفته از این لیگ سپری شده، دیگر بازی به علیرضا بیرانوند نرسیده است! او قریب به سه ماهی می گردد روی نیمکت می نشیند! غروب او به حدی است که حالا جایگاهش در تیم ملی را هم از دست داده و پشت سد دروازه بان سرحالی به نام امیر عابدزاده گیر نموده است. بیرانوندی که رفته بود شش ماهه اروپا را تسخیر کند، دو فصلی است از روی نیمکت این تیم به نیمکت تیم دیگری منتقل شده است. ستاره آینده دار فوتبال ایران که استعدادیاب تورینو روزگاری درباره اش گفته بود می تواند سری A را شگفت زده کند، حالا حتی در ترکیب تیم ناتوانی همانند بواویشتا هم بازی نمی نماید. بیرو که با مهار پنالتی رونالدو در جام جهانی و کلافه کردن ژاوی در لیگ قهرمانان آسیا روزهای نابی را در فوتبال ایران سپری می کرد، حالا دو راه بیشتر ندارد؛ ماندن در اروپا بدون تضمین بازی یا بازگشتن به ایران با تضمین صد درصدی بازی.
پورتو برای مهدی کوچک شده است
اگر سرنوشت ستاره ای که از پرسپولیس به دروازه های تیمی در پرتغال رسیده چندان خوب از آب در نیامده، در عوض سرنوشت مهاجم سابق این تیم که حالا با القاب مختلفی از او یاد می گردد، کاملا درخشان شده است. مهدی طارمی، هیولای سه چشم پورتو این روزها اگر بهترین بازیکن لیگ این کشور نباشد، قطعا یکی از بهترین ها ست. او هم مثل علیرضا بیرانوند فوتبالش را به قبل و بعد از حضور در پرسپولیس گره زده است، ولی احتمالا برخلاف علیرضا در انتخاب تیم هایش برای راستا دوران حرفه ای مشورت و دقت بیشتری داشته است. طارمی بعد از پرسپولیس به الغرافه قطر رفت و با وجود شایعات زیاد مبنی بر اینکه قرار است به ایران برگردد، سر از لیگ پرتغال و تیم گمنام ریوآوه درآورد.
در آنجا باشکوه ظاهر شد؛ 37 بار بازی کرد، 21 گل زد و پنج پاس گل هم داد. کار به جایی کشید که دو تیم سرشناس پرتغال یعنی پورتو و بنفیکا برای در اختیار گرفتن او سر و دست شکستند. پایان بخت با پورتو همراه شد تا ستاره خط حمله تیم ملی ایران را در اختیار داشته باشد. طارمی در اولین فصل حضورش در پورتو، هفت هفته روی نیمکت نشست، ولی درست از همان اولین دیداری که فرصت بازی کردن به دست آورد، نشان داد مربی پورتو درباره اش اشتباه نموده است. از همان زمان تا به الان که دومین فصل حضورش در جمع بهترین تیم پرتغال را سپری می نماید، لحظه ای دست از غافلگیری بر نداشته است. طارمی تا به الان مجموعا 84 بازی نموده که 40 گل زده و 34 پاس گل هم به هم تیمی هایش داده است! آمار او در همین فصل هم دیوانه کننده است. ستاره سابق پرسپولیس که در مقطعی از فصل نو در امر گل زنی ناکام مانده بود، حالا مدت هاست موتورش روشن شده و با گل یا پاس گل هایش، فوتبال اروپا و به ویژه فوتبال پرتغال را حیرت زده نموده است.
در این فصل بعد از 24 بازی، طارمی 13 گل زده دارد و 12 بار هم به هم تیمی هایش پاس گل داده است. این آمار نشان می دهد مهدی طارمی به تنهایی روی 40 درصد گل هایی که تیمش زده تأثیرگذار است. او که با همین تعداد گل این روزها در رده چهارم بهترین گل زنان لیگ پرتغال ایستاده، بدشانس است که با توجه به سن و سالش دیر به فوتبال اروپا معرفی شده است. این دیر معرفی شدن البته مسئله ای برای طارمی به وجود نیاورده؛ چون همین حالا تیم های سرشناسی از پنج لیگ معتبر اروپایی دندان تیز نموده اند تا مهاجم 29 ساله تیم ملی ایران را به خدمت بگیرند. بسیاری می گویند سقف تیم پورتو برای مهدی کوتاه شده و او برخلاف علیرضا بیرانوند که ظاهرا چاره ای برای بازگشت به فوتبال ایران ندارد، توانایی درخشیدن در ترکیب تیم های بزرگ انگلیسی و اسپانیایی را دارد؛ این به شرطی است که پورتو رضایت بدهد با رقمی معقول، مهاجم ایرانی اش را بفروشد. شاید پورتویی ها زودتر از بقیه می دانستند که طارمی چه مهره ارزشمندی است که خیلی سریع بند 60 میلیون یورویی به او چسباندند تا کمتر تیمی برای خریدنش هوایی گردد.
منبع: فرارو