لبافی: با خط فقر 10 میلیونی و کالابرگ 60 هزارتومانی سفره مردم حمایتی به خود نمی بیند - بازی های اندروید

از سفر با پاتایا ارزان لذت ببرید و سواحل شگفت انگیز تایلند و مراکز خرید بسیار ارزان پاتایا را از دست ندهید.

گروه مالی خبرنگاران، مجلس شورای اسلامی طرح حمایت کالا برگ یا همان حمایت غذایی را در تنگنای مسائلی که عامل اصلی آن تورم است برای یاری به خانوار ها تصویب نموده است. تصویب این طرح هر چند که، چون برای حمایت از مردم است قابل احترام است، اما جزییات آن نشان می دهد در نهایت نه حمایتی از مردم می گردد نه امیدی برای انتها تورم باقی می ماند چرا که کارشناسان این طرح را به نفع دهک های کم درآمد جامعه نمی دانند. علی اکبر لبافی؛ معاون اسبق وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی در این تبادل نظر شرح می دهد چرا این طرح اجرا نشده شکست می خورد و ترکش های انفجار این طرح همه را زخمی تر از قبل می نماید.

درباره طرح حمایتی کالا برگ مصوب مجلس چه نظری دارید آیا این طرح را کارشناسی شده می دانید؟

متاسفانه بسیاری از تصمیماتی که در حاکمیت اعم از مجلس شورای اسلامی یا دولت گرفته می گردد غالبا از روی احساسات است. مسوولین هیچ علاقه ای به کار کارشناسی و استفاده از نظرات نخبگان و متخصصان مالی ندارند. مسوولین با کسانی که در حوزه اقتصاد فعالیت می نمایند همکاری نمی نمایند یا روی خوشی به آن ها نشان نمی دهد و با آن ها هیچ مشورتی برای انجام کار ها و کلید زدن طرح ها انجام نمی دهند، حتی یک نظر خواهی هم انجام نمی گردد، بلکه کسانی برای طرح های عظیم مالی نظر می دهند که کارشناس اداری هستند. مسائل متعدد بخش های فراوری، صنعت و کشاورزی ناشی از تصمیم گیری تصمیم گیران غیر متخصص است، مسوولین با کسانی مشورت می نمایند که نماینده کار نیستند یعنی از نزدیک با کار آشنا نیستند، لذا هیچ کاری درست نمی گردد یا کار خراب شده جبران نمی گردد و ما دائما در حال درجا زدن و عقب گرد کردن هستیم.

چرا نسبت به این طرح انتقاد دارید که طرح غیر کارشناسی است و معتقدید مشورتی با کارشناسان مالی صورت نگرفته است؟

به این دلیل که نمایندگان مجلس منابع درآمدی طرح حمایت غذایی و کالای اساسی را معین و شفاف ننموده اند که این منابع چگونه و از کجا تامین می گردد؟ به هر حال نمایندگان مجلس شورای اسلامی نسبت به تورم زا بودن طرح توجهی ننموده اند.

بیشتر بخوانید:

حیدری: گروه هدف کالابرگ باید معین گردد/ حمایت از 60 میلیون ایرانی منطقی نیست

حکیمی پور: دولت سفره مردم را با گران کردن ارز کوچک کرد

شما چه پیشنهادی دارید که در آن از مردم حمایت گردد و هم فشار تورمی به اقتصاد و به معیشت وارد نگردد؟

ببینید از زمانی که دولت پیشین و بعد از آن دولت آقای روحانی به همه مردم یارانه می دهد، نسبت به همین یارانه انرژی نقدها فراوانی وارد است. دولت 32 هزار تومان میلیارد تومان یارانه به مردم پرداخت می نماید در حالی که یارانه 45هزار و 500 تومانی از همان ابتدا تا الان که پول ملی این همه بی ارزش شده هیچ گرهی از معیشت مردم باز نکرد و نمی نماید، اما دولت می توانست به جای پرداخت یارانه به همه مردم که بخشی از آن ها احتیاجی به یارانه نداشتند 32 هزار بنگاه مالی و فراوریی 1 میلیاردی پنج نفره در کشور ایجاد کند. فکر کنید در کشوری با حدود 800 شهر و روستا اگر به جای پرداخت یارانه 32 هزار بنگاه ایجاد می شد، چقدر اقتصاد رونق می گرفت؟ تا چه میزان حاشیه نشینان به روستا ها و شهرستان های خود باز می گشتند، اما بی توجهی دولت به مساله مهم فراوری و تاکید بر اعطای یارانه به همه مردم باعث شده احیای چند هزار بنگاه فراوریی و مالی در کشور مورد غفلت قرار بگیرد. 45 هزار و 500 تومانی که دولت از سال 89 تا کنون به مردم می دهد، امروز به قدری بی ارزش شده که با این پول نمی توان حتی یک بسته خرما خرید. اگر دولت این پول را برای احیای بنگاه های فراوریی هزینه می کرد، اقتصاد ما متفاوت تر از شرایطی می شد که الان گرفتار آن هستیم. پولی که دولت به عنوان یارانه به مردم می دهد بازگشتی ندارد، اما اگر به عنوان منابع صفر درصد برای حمایت از کسب و کار های متوسط و خرد با نظارت دقیق در اختیار فراوری نمایندگان واقعی قرار می داد، 32 هزار میلیارد تومان چه اتفاقاتی در روستا ها و شهر های ما رقم می زد، تاچه اندازه افراد جذب کار می شدند و موجب کاهش آمار بیکاری می َشد، اما الان هر ماه 32 هزار میلیارد تومان تقریبا دور ریخته می گردد و هیچ اتفاق خوبی در اقتصاد رخ نمی دهد.

به هر حال این طرح برای حمایت از معیشت مردم مطرح شده است خب اگر از معیشت مردم حمایت نگردد باز هم بر مسوولین خرده گرفته می گردد که نسبت به معیشت مردم بی اعتنا بودند در این شرایط چه تصمیمی بهترین رویکرد در حال حاضر است؟

درست است که قصد نمایندگان مجلس حمایت از سفره و معیشت مردم است، اما با اجرای این طرح هیچ اتفاقی در بهتر شدن معیشت مردم رخ نمی دهد و هیچ اتفاقی برای توانمندسازی مردم صورت نمی گیرد. نه 60 هزار و 120 هزار تومان بلکه 1 میلیون تومان هم در برابر خط فقر 10 میلیون تومانی مبلغی نیست که در زندگی مردم موثر باشد، از این جهت امروز باید به دنبال توانمند سازی مردم با ایجاد اشتغال و کسب و کار باشیم. دولت ها برای شهرستان ها و روستا ها آب برق، جاده کشیدند و زیر ساخت ها را تامین کردند، اما امروز بیش از 19 میلیون نفر حاشیه نشین در اطراف کلان شهر ها زندگی می نمایند! مسوولین تا به حال از خود پرسیده اند چرا این شرایط اتفاق افتاده؟ به دلیل اینکه روستا نشینان و مردم شهر های کوچک کسب و کار و درآمدی نداشتند. اگر به جای پرداخت یارانه به عناوین مختلف با بهبود فضای کسب و کار درآمد ایجاد می شد حتما حاشیه نشینان به روستا ها و شهر های کوچک باز می گشتند، اما متاسفانه برای اتخاذ چنین تصمیماتی به نخبگان و کارشناسان مالی مجالی داده نمی گردد، کسانی درگیر موضوعاتی به این مهمی می شوند و برای کشور نسخه می پیچند که نمی توانند خانواده خود را مدیریت نمایند! این ها برای بخش خصوصی و بخش مالی کشور تصمیم می گیرند، لذا تحت هیچ شرایطی پرداخت این یارانه ها و اعدادی از این دست هیچ مسئله ای از اقتصاد کشور و از مردم حل نمی نماید.

برای حل مسائل مالی کشور چه باید کرد؟ راه حل های مختلفی ارائه می گردد، اما کدام راه و راه حل کوتاه و موجزتر است؟

ما در کشور احتیاج به سرمایه گذاری داریم، باید در روستا ها برای مردم کسب و کار ایجاد کنیم، مردم را در امور مالی مشارکت دهیم، در روستا ها خرید تضمینی داشته باشیم، روستاییان را به روش های روز کشاورزی و دامپروری آموزش دهیم و آشنا کنیم، کار و پایداری اشتغال را از روستا آغاز کنیم. جامعه سالمند ما متاسفانه زیر خط فقر است، سالمندانی که بیشتر آن ها در روستا ها و شهر های کوچک زندگی می نمایند پرداخت یارانه هیچ یاریی به آن ها نمی نماید. اگر دولت ما همانند دکتر یونس در کشور بنگلادش طرح اقتصاد روستا را ایجاد می کرد شرایط اینگونه نبود. به هر حال در شرایط موجود کشور دو موضوع باید دنبال گردد، یکی اقتصاد مرزی است که با توجه به اینکه حدود 16 کشور و 15 استان با ما ارتباط مرزی زمینی و دریایی دارند باید اقتصاد مرزی را احیا کنیم تا از این طریق ارتباطات و تبادلات خود را با کشور های همسایه افزایش دهیم. موضوع دوم هم همانند آقای دکتر یونس در بنگلادش اقتصاد روستا را احیا کنیم، یعنی سرمایه های خرد مردم جمع گردد با تشکیل صندوق بیمه ای، سرمایه های خرد موجب تقویت توانمندی روستانشینان گردد تا آن ها از فقر حتمی نجات بیابند و گرنه هر نوع تزریق پولی بدون اینکه تبدیل به کسب و کار گردد، تورم زاست و نمی تواند قدرت خرید مردم را افزایش دهد. این رقم پولی که در طرح حمایتی قرار است به مردم داده گردد پولی نیست که در بازار قدرت خرید ایجاد کند و به واسطه خرید کالا چرخش بهبود بنگاه های مالی ایجاد گردد، بلکه پولی است که موجب تورم در جامعه می گردد، ضمن اینکه، چون دولت منابع و درآمدی ندارد مجبور به استقراض از بانک مرکزی می گردد، بنابراین با افزایش پایه پولی خود به خود به تورم بیشتر دامن می زند، لذا از چنین طرح هایی باید حتما عبور کرد تا کشور، دولت و حاکمیت بیش از این به دردسر نیفتند چرا که این حمایت ها هیچ یاریی به مردم نمی نماید، بلکه فقط باید به فراوری یاری گردد. فراوری است که قدرت خرید مردم را افزایش می دهد. اگر خانواده بیکاری در روستا که سرانه درآمدی ناچیزی دارد شاغل گردد دو نفر از اعضای این خانواده شاغل شوند و درآمد خوبی داشته باشند قدرت خرید ایجاد می گردد و تورم از اقتصاد و معیشت مردم بر چیده می گردد لذا تزریق یارانه ها به احیای بنگاه های مالی و فراوریی حمایت اساسی و واقعی از معیشت مردم است.

منبع: خبرگزاری دانشجو