مارماهی پلیکانی؛ یک شکارچی فراسیاه در اعماق اقیانوس
به گزارش بازی های اندروید، مارماهی های پلیکانی با نام علمی Eurypharynx pelecanoides در قیاس با مقدار بزرگ فک شان، یکی از کوچک ترین جمجمه ها را دارند. فکّ بزرگ به آن ها اجازه می دهد هرگونه طعمه ای را که در پهنه وسیع و عمیق اقیانوس می بینند قورت بدهند. یی-کای تی، عضو گوناگونیِ زیستیِ چادویک از موزه استرالیا در سیدنی می گوید: فک بالایی و پایینی آنقدر بزرگ هستند که وقتی دهان حیوان بسته و به سمت بالا تا خورده است، تقریباً به مقدار نیمی از بدن آن است. سر درست در نوک آن واقع شده است.
به گزارش خبرنگاران به نقل از فرادید، مارماهی های پلیکانی در اعماقِ بیش از 7 کیلومتریِ زیر سطح زندگی می نمایند، اگرچه معمولاً نیمه شب ها و در عمق حدوداً 1000 متری در تردد هستند. فک آن ها در ابعاد بسیار بزرگی مانند چتر باز می شود.
تی در این باره می گوید: بسیاری از این موجوداتِ اعماق دریا آنقدر چموش هستند که فقط طرح های نموداری درباره نحوه عملکردشان در دست است. آناتومی آن ها آنقدر از حالت عادی خارج است که تصور شکل واقعی آن ها کار سختی است.
مارماهی پلیکانی یکی از ماهیان زیادی است که در اعماق دریا و در آنالیز های صورت گرفته در جزایر کوکوس (کیلینگ) در اقیانوس هند یافت شدند؛ ناحیه آبی کمتر کشف شده ای در اطراف کوه های بزرگ زیر آب.
یی کای تی به عنوان بخشی از تیم حفاری و کارشناس ماهی، یک تور ماهیگیری پرتویی را به آرامی 4 متر بالاتر از بستر دریا در عمق 6000 متری فرستاد. پس از چهار یا پنج ساعت، تور ماهیگیری به کشتی بازمی شود و تیم تحقیقاتی صید آن را دسته بندی می نماید.
به نقل از تی: قسمت جالب سفر های اکتشافی نظیر این، همین است ... شما تصورش را هم نمی کنید درون آن تور ها چیست و موضوع شانس است.
مارماهی های پلیکانی علاوه بر دهان بسیار بزرگ، پوست بسیار کشسانی هم دارند که می تواند متناسب با مقادیر بزرگ غذا کش آید. یک مارماهی پلیکانی جوان هم این قدرت را دارد؛ چنین موردی در سال 2018 در طرفین یک کوه زیرآبیِ 1425 متری در منطقۀ دریایی پاپاهانوموکووآکئا (منطقه حفاظت شده ملی) نزدیک هاوایی به وسیله دوربین ثبت شد.
این موجود که از آب متورم شده، درست شبیه یک بالون سیاه با دو چشم مهره مانند است که می تواند پوستش را تا نموده و با امواج سینوسیِ بدن مارمانندش شنا کند. هنوز داستان این مارماهی یک معماست. شاید این ماهی کوشش می نموده بزرگ به نظر برسد و زیردریایی های پرسروصدایی که در حال فیلمبرداری از او بودند را بترساند یا شاید فقط در حال کش و قوس دادن به عضلاتش بوده است. تی عقیده دارد که هیچکس به راستی نمی داند معنای این حرکت چیست.
در سفر اکتشافی کوکوس (کیلینگ) نخستین باری است که تی شاهد یک مارماهی پلیکانی است که با تور ماهی پرتویی گرفته شده و او می تواند رنگ فراسیاه آن را ببیند. او درباره این تجربه می گوید: رنگ این ماهی به قدری سیاه است که عجیب و غیرواقعی به نظر می رسد. تقریباً طوری است که انگار به یک حفره سیاه نگاه می کنید. مغزم از تماشا سیاهی رنگ آن سوت کشید!
در یک مطالعه تازه، ساختار پوست فراسیاهِ مارماهی های پلیکانی و دیگر ماهیان اعماق دریا، تعیین شد. رنگ دانه های ملانین طوری تنظیم شده اند که فوتون های نور میان آن ها می جهند، درست مانند توپی که درون یک ماشین پین بال (ساچمه ران) می چرخد و چند توپ از آن خارج می شوند. بیش از 99.7 درصدِ نوری که روی پوست می افتد جذب می شود و رنگ این ماهی را طوری سیاه می نماید که کاملاً غیرطبیعی و غیرواقعی به نظر می رسد.
پوست فراسیاه به مارماهی پلکانی یاری می نماید از روشن شدن به وسیله طعمه های تابناک زیست از قبیل فانوس ماهی اجتناب کند. تی در این باره شرح می دهد: این ماهی دوست ندارد دیده شود، برعکس دوست دارد تاجای ممکن پنهان شود. سیاهیِ بیرونیِ پوست این ماهی اجازه می دهد به خوبی با محیط پیرامون خود یکی شود.
منبع: فرارو